Een mooi weekend in Hollywood

Daar zit ik dan, achterin een auto, in pak op weg naar een feestje. Je gaat natuurlijk niet in je gewone kleren had Ashley tegen me gezegd, dus moesten we eerst nog een overhemd kopen op vrijdag. Maar nu is het zover, een officieel Pre-Grammy's feestje op zaterdag. Nog mooier wordt het als ik rijen zie staan bij MojaMoja, een club met een enorme geschiedenis vanaf de jaren zestig. Lang hoef ik niet te wachten voordat ik naar binnen mag.

Enige minpuntje is dat Ashley en haar twee vrienden met wie ik meereed moeten helpen en ik dus de enige ben die echt kan gaan zitten om te luisteren naar de muziek. De muziek is een combinatie van jazz en R&B, totaal niet mijn stijl. Maar hé, ik ben in Hollywood en hoewel ik deze bands niet ken schijnen ze nogal wat te betekenen hier. Na de brunch die tijdens de optredens geserveerd wordt mag iedereen met een rood polsbandje door naar de afterparty. Ook hier volgen optredens van artiesten die ik niet ken, maar de DJ op het laatst is goed. Hij zorgt er ook voor dat het feestje niet uit de hand loopt door elke minuut van nummer te wisselen. Het is tenslotte geen feestje voor studenten, maar voor mensen die hier zijn voor een goed doel. De hele dag stond in het teken van het werk van OxfamAmerica.

Om vijf uur 's middags loopt ook de afterparty op zijn einde, geen Groningse sluitingstijden, maar wel mooi op tijd om de zon onder te zien gaan in de weerspiegeling van het Capitol Records gebouw, een Landmark in Hollywood zoals ze hier zouden zeggen.

Hoe gezellig en exclusief dit feestje ook moge zijn, ik kan niet wachten tot de volgende stop. Eerder had Ashley mij namelijk beloofd om me mee te nemen naar Saddle Ranch. Een restaurant met een hoog testosterongehalte waar ze kennelijk een goede steak serveren. Ik rijd met Ashley en haar vriendin Mia mee terug en zoals beloofd stoppen we op de Hollywood strip voor steak.

Het restaurant waar ik in binnenstap is zoveel meer dan dat. In het midden staat een bar met minimaal twaalf TV's die verschillende sporten laten zien en op een groot scherm aan de muur worden muziekvideo's van Rockbands getoond. Wat het meeste nog mijn aandacht trekt is een mechanische stier omgeven door een enorm springkussen.
We hebben het hier al over gehad op de heenweg. Ik weet wat me vanavond te doen staat. Dit wordt nog eens bevestigd als een van de managers langs komt om te vragen hoe het met ons gaat. Ashley vertelt meteen dat ik uit Nederland kom en de manager, een vriendelijke dame, vraagt me: "So you know what you have to do tonight then don't you"?

Ik weet het, en na een heerlijke steak aangemoedigd door drie dames kan ik het berijden van een mechanische stier totdat ik eraf val van mijn bucket list afstrepen.

Wat mij betreft had de avond daar mogen ophouden en zou het fantastisch geweest zijn. Maar het hield niet op. Als we in de auto zitten vraagt Mia of ik Beverly Hills al eens gezien heb. Nee? Dan rijden we daar nu toch even langs. De huizen in Beverly Hills zijn groot, maar niet zo enorm als de huizen in Bel Air waar we naartoe rijden.

Al met al heb ik misschien één klein ding afgestreept, maar de aanblik van die huizen geeft maar aan dat er in dit land nog veel meer mogelijk is.

Ik ben benieuwd wat we volgend weekend gaan doen!